ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ

Της Θυμέλης

 ξαπλώνουν σε νωπά 

μαξιλάρια;

 Μια σύντομη στάση στο

 μυαλό, 

 αποκαμωμένα 

 από το μακρινό τους ταξίδι. 

Μοναχικά ,

 χωρίς αποσκευές

 σε άγνωστο προορισμό.

 Ίδια αφετηρία,

 άφαντος σταθμός,

 ακανόνιστα δρομολόγια 

στους δρόμους του νου. 

Συνωστίζονται στα βαγόνια 

ενός τρένου που χάνεται

 στο μισοβυθισμένο 

σκοτάδι. 

Σέρνονται στις ράγες

 μιας άδειας σκέψης.

 Αιχμαλωτίζονται

 στις παγίδες του 

ασυνείδητου 

 και ψυχορραγούν.