ΑΓΓΙΓΜΑ

Της Ραφαέλας Μουρτζάκη. 

Ένα άγγιγμα του.

Αυτό χρειαζόμουν μόνο.

Στα μαλλιά, στα χείλη

Στον ώμο, στο χέρι.

Οπουδήποτε.

Ένα άγγιγμα του.

Και άλλαζε όλη μου η διάθεση.

Έφευγε η λύπη..

Και η απαισιοδοξία.

Αυτή η απαισιοδοξία

Που με κυρίευε μέρα με την μέρα.

Από μικρή θυμάμαι να την έχω.

Και δεν έφευγε.

Δεν έφευγε με τίποτα.

Όμως με ένα του άγγιγμα

Όλα γίνονταν δυνατά.

Μπορούσα να νιώσω πια χαρούμενη.

Και αισιόδοξη για την ζωή.

Μόνο με ένα του άγγιγμα..